“Ik heb pijn over mijn hele lichaam en vooral mijn rug. Ik heb het gevoel dat al die dingen die ik meedraag, zorgen voor de pijn in mijn lijf. Het is een signaal, maar verder kom ik niet. Ik heb al verschillende alternatieve zorg geprobeerd en ik heb bij de poli pijnbestrijding gelopen, maar de pijn is er nog. Kun jij me misschien verder helpen?” Met deze vraag kwam Sandra bij mij en mijn hart maakte een klein sprongetje! Want als ze zelf al het idee heeft dat haar pijn komt door de onverwerkte gebeurtenissen in haar leven, dan is dat ook zo. En dan gaat een Nucleus sessie haar ook zeker resultaat opleveren!
In de eerste sessie kwamen gelijk al verschillende traumatische gebeurtenissen naar boven die nooit verwerkt waren. Dat begon al toen ze in de buik van haar moeder zat en het gevoel van eenzaamheid had overgenomen van haar moeder. Haar moeder was getrouwd met een Belg en daarom in België gaan wonen, verder weg van haar familie. Ze voelde zich alleen gelaten door haar familie, want haar ouders hadden de keuze voor haar man (vader van Sandra) afgekeurd. De moeder van Sandra miste de steun van haar ouders.
Het stukje eenzaamheid kwam ook naar voren bij de relatie tussen Sandra en haar vader. Hij had al twee kinderen verloren en durfde zich niet te hechten aan zijn dochter, omdat hij bang was dat hij ook haar zou gaan verliezen. Hier miste Sandra de steun van haar vader.
Een andere gebeurtenis waarin Sandra steun miste, kwam ook nog naar boven. Ze werd als klein meisje (van een jaar of 3) met haar grotere zus meegestuurd om naar school te gaan, zodat haar moeder haar handen vrij had. Terwijl Sandra liever thuis bij haar moeder was gebleven. Ze miste hierin de steun van haar moeder om nog lekker klein te kunnen blijven, veilig en vertrouwd bij haar moeder thuis.
Toen we deze situaties duidelijk hadden, konden we ze direct gaan neutraliseren. Aan het eind van deze sessie voelde Sandra zich dan ook krachtiger, opgelucht, fijner en ervaarde ze een lichtere energie, zoals ze dat zelf aangaf.
Ik belde haar een paar dagen later op om te horen hoe het met haar ging. Ze vertelde dat ze de sessie als heel fijn had ervaren en dat de pijn in haar rug en schouders al veel minder was. “Ik heb zelfs een heel stuk kunnen wandelen zonder dat ik pijn kreeg aan mijn rug en dat was voor de sessie wel anders!” was haar reactie.
Herken jij hier iets van jezelf in? Heb jij ook ergens steun gemist van je ouders? Mis jij ook een steuntje in de rug? (Zie je de connectie tussen steun en je lichaam in dit gezegde?) Heb jij ook rugklachten die onhandelbaar lijken? Of denk jij dat jouw rugklachten een andere emotionele oorzaak hebben? Wil je hierover van gedachten met mij wisselen zodat je misschien tot nieuwe inzichten komt en van daaruit tot een oplossing? Je kunt hier een gratis en vrijblijvend gesprek met mij aanvragen!